Een onstuimig optreden

Niqui Seuntjens

'Ik denk dat het in 1987 geweest moet zijn. Het was zondagavond, en als afsluiter stond Farfarello op het programma. Dat is een Duitse band waarin de viool de hoofdrol speelt. Ik was toen 13 jaar, mijn moeder zat in de organisatie en ik vond het ook leuk om mee te helpen.

Ik mocht samen met Mieke Roymans in 'de keet' zitten, de centrale plaats van de organisatie waar alle medewerkers binnenlopen. Tijdens Farfarello regende en onweerde het, echt een stortbui met continu bliksemflitsen. Ik vergeet nooit meer hoeveel indruk dat maakte, die bliksemflitsen sloten echt perfect aan op de muziek. De band speelde vol overgave door, en het publiek ging in de stromende regen uit zijn dak.

Misschien was dat wel het moment dat ik echt 'besmet' raakte met het zomerfeestenvirus. Twee jaar later zat ik voor het eerst bij de vormgevinggroep en sindsdien ben ik niet meer weg geweest. Dertig jaar later doe ik nog steeds keetdiensten.'